9 Որովհետև դու Տիրոջը՝ իմ ապավենին, Բարձրյալին, քեզ ապաստան դարձրիր։
9 Եվ դու Բարձրյալ ես հավիտյանս, Տե՜ր։
Ապավինության վե՛մ եղիր ինձ համար, որ միշտ գամ քեզ մոտ. դու հրամայեցիր, որ փրկես ինձ, որովհետև իմ վեմը և իմ բերդը դու ես։
Իմ թշնամիները ետ դառնալիս կործանվում և կորչում են քո առջևից,
Ո՜վ Տեր, սերնդից սերունդ ապաստան ես մեզ համար։