113 Ես ատում եմ երկմիտներին. քո օրե՛նքը սիրեցի։
Երկմտող մարդն անհաստատ է իր բոլոր ճանապարհներում։
Քո սիրտը մաքրի՛ր չարությունից, ո՛վ Երուսաղեմ, որպեսզի փրկվես. քո չար խորհուրդները սրտումդ մինչև ե՞րբ պիտի մնան։
Թող ամբարիշտը թողնի իր ճանապարհը, իսկ անօրեն մարդը՝ իր խորհուրդները ու վերադառնա Տիրոջը, և նա կգթա նրան. մեր Աստծուն, որովհետև նա առատապես կների։
և ամեն բարձունք, որ Աստծու գիտության դեմ է գոռոզանում, ու գերում ենք ամեն միտք՝ Քրիստոսին հնազանդեցնելու համար։
Որովհետև մարդկանց սրտի միջից դուրս են գալիս չար մտքեր, պոռնկություն, գողություններ, սպանություններ,
Որքա՜ն քաղցր է քո խոսքն իմ քիմքին, մեղրից էլ ավելի՝ իմ բերանին։
Որքա՜ն եմ սիրում քո օրենքը. ամեն օր այն է իմ մտածմունքը։
Տերը գիտի մարդկանց մտքերը, որ ունայն են։
Ես պիտի ուրախանամ քո պատվիրաններով, որոնք սիրում եմ։