24 Իմ ծնկները տկարացան ծոմից, և մարմինս մաշվեց իր պարարտությունից։
Ոսկորներս մարմնիս ու մաշկիս են կպել, և ատամներիս կաշիով եմ ազատվել։
Ես թափվեցի ջրի պես, և իմ բոլոր ոսկորները լուծվեցին. սիրտս իմ որովայնում հալած մոմի պես եղավ,
Լաց եմ լինում, իմ անձը ծոմ է պահում, և դա նախատինք է լինում ինձ համար։
Ես իմ հանդերձանքը քուրձ դարձրի, առակ եմ դարձել նրանց համար.
Նա քառասուն օր ու քառասուն գիշեր ծոմ պահելուց հետո քաղց զգաց։
Հոգնություն ու աշխատանք՝ բազմիցս արթուն մնալով, քաղցի ու ծարավի մեջ, բազմիցս ծոմի մեջ, ցրտի ու մերկության մեջ։
Դրա համար ուղղե՛ք թուլացած ձեռքերն ու տկարացած ծնկները