4 Նրա ահից պահապանները դողացին ու մեռելի պես դարձան։
4 Նրա ահից պահապաններն այլայլվեցին և մեռելի պես դարձան։
Ինձ երկյուղ պատեց ու դող և իմ բոլոր ոսկորները շարժեց։
Դողն այնտեղ բռնեց նրանց և սաստիկ ցավը, ինչպես ծննդկանին։
Եվ միայն ես՝ Դանիելս էի տեսնում այս տեսիլքը, իսկ ահա այն մարդիկ, որոնք ինձ հետ էին, տեսիլքը չտեսան, այլ մեծ սարսափ ընկավ նրանց վրա, և փախան, թաքնվեցին։
Երբ նրանք գնացին, ահա պահակազորից ոմանք եկան քաղաք և քահանայապետներին պատմեցին ամբողջ պատահածը։
Նրա դեմքը փայլակի պես էր, հագուստը՝ ձյան պես սպիտակ։
Հրեշտակը կանանց ասաց. «Դուք մի՛ վախեցեք, գիտեմ, որ խաչված Հիսուսին եք փնտրում։
Նա լույս խնդրեց, ներս վազեց և դողալով Պողոսի ու Շիղայի առաջ ընկավ։
Երբ նրան տեսա, մեռածի պես նրա ոտքերի առաջ ընկա, իսկ նա իր աջն ինձ վրա դրեց ու ինձ ասաց. «Մի՛ վախեցիր, ես եմ Առաջինն ու Վերջինը