22 Նրա պարանոցում ուժ է բնակվում, ու նրա առաջից երկյուղը փախչում է։
22 Սուր տեգերը նրա համար նման են անկողնի։ Ծովի ամբողջ ոսկին նրա տակ՝ իբրև անհամար կավ։
Ձիուն դո՞ւ ես ուժ տվել, նրա պարանոցին բաշը հագցրել։
Ահա նրա ուժն իր մեջքում է, նրա զորությունն իր փորի մկանների մեջ է։
Նրա շունչը կայծերն է վառում, և բոց է քլքլում նրա բերանից։
Նրա մսի ծալքերը իրար լավ կպած են. նրանք հաստատ են և անշարժ։
Մեռելների աշխարհի զորությունից պիտի ազատեմ նրանց, մահից պիտի փրկեմ նրանց. ո՞ւր է ժանտախտդ, ով մա՛հ. ո՞ւր է ավերումդ, ո՜վ դժոխք. գութը պիտի ծածկվի իմ աչքերից։