28 Որ ամպերն են տեղում, առատորեն մարդկանց վրա կաթեցնում։
28 Երկինքը կհորդա. ամպերին հովանի դարձրեց անթիվ մարդկանց վրա, մեգ են դարձել մարդկանց վրա։
Որովհետև նա ջրի կաթիլները քաշում է և նրա գոլորշուց անձրև է թափում,
Ո՞վ կարող է հասկանալ, թե ինչպե՛ս է տարածում ամպերը և կամ ինչպե՛ս է որոտում իր վրանից։
Անձրևը հայր ունի՞ արդյոք, կամ ո՞վ է ցողի կաթիլները ծնողը։
Ձայնդ մինչև ամպերը կարո՞ղ ես բարձրացնել, որ մի ջրհեղեղ քեզ ծածկի,
Դու տարին պսակում ես քո բարիքներով, և քո հետքերը պարարտություն են կաթեցնում։
Նրա գիտությամբ անդունդները պատռվեցին, և ամպերը ցող մաղեցին։