1 Հոբը շարունակեց իր խոսքն առաջ տանել ու ասաց.
1 Հոբը շարունակեց իր իմաստուն խոսքերն ու ասաց.
Հոբը շարունակեց իր խոսքն ու ասաց.
Եվ արտասանեց իր պատգամը՝ ասելով. «Բեովրի որդի Բաղաամի խոսքը, Բաց աչքերով մարդու խոսքը,
«Մովաբի Բաղակ թագավորն ինձ բերեց Արամից՝ Արևելյան լեռներից, թե՝ “Արի՛, անիծի՛ր Հակոբին ինձ համար Եվ ե՛կ, նզովի՛ր Իսրայելին”։
Ինչպես որ կաղի սրունքներն են երերում, այնպես էլ առակն է անմիտների բերանում։
Ես պիտի առակով բացեմ բերանս, հին ժամանակի խրթին բաներ պիտի խոսեմ,
Ես ականջս պիտի խոնարհեցնեմ դեպի առակը և քնարով բացեմ խրթին խոսքս։
և նա արտասանեց իր պատգամը՝ ասելով. «Բեորի որդի Բաղաամի խոսքը, Բաց աչքերով մարդու խոսքը,
Ձեր հիշատակելի խոսքերը մոխրի առակներ են, ձեր պատնեշները՝ ցեխից պատնեշներ։