5 որ ելքն ի վերուստ է։
5 Նրանք մարդու նեղության մեջ չեն և չեն տանջվում ուրիշ մարդկանց հետ։
Չարը շտապում է դեպի անդարձ կորստյան այն օրը. քշվում է դեպի օրը հատուցման։
Հենց որ հիշում եմ, տագնապում եմ, քանզի ցավերն են պատել մարմինս։
Նրանց տները հաջողված են, բարգավաճ, և ոչ մի տեղից՝ դույզն-ինչ երկյուղ։ Տիրոջից տանջանք չի հասնում նրանց։
Աստված մեր թագավորն է ժամանակներից առաջ, Որ փրկություն բերեց երկրի վրա։
Իսկ եթե պատժվում ենք Տիրոջ կողմից, ապա խրատվում ենք, որ աշխարհի հետ չդատապարտվենք։
Որովհետև եթե մնաք առանց խրատի, որին բոլորն են բաժնեկից, ապա խորթ եք և ոչ թե հարազատ որդի։
Ես ում սիրում եմ, նրան հանդիմանում եմ և խրատում։ Նախանձախնդի՛ր եղիր և ապաշխարի՛ր։