2 Համբերությամբ սպասեցի Տիրոջը, Եվ նայեց ինձ ու լսեց աղոթքս։
2 Բերանս փակեցի պապանձվելով. բարի բանից էլ լուռ մնացի, և ցավս շատ գրգռվեց։
Տիրոջ առջև պիտի սփռեմ իմ աղոթքները, Նրա առջև պիտի պատմեմ նեղություններս։
Սիրալիր էի եղբոր և ընկերոջ պես, Խոնարհ՝ սգավորի և տրտումի պես։
Ու նա վշտից իր բերանն անգամ չի բացում։ Նա մորթվելու տարվեց ոչխարի պես. և գառան նման անմռունչ կանգնած է խուզողի առաջ և այնպես իր բերանը չի բացում։
Մի՛ տվեք սրբությունը շներին և մի՛ գցեք ձեր մարգարիտները խոզերի առաջ, որպեսզի ոտնակոխ չանեն դրանք և շրջվելով ձեզ պատառոտեն։
Իսկ մենք չենք կարող չասել, ինչ որ տեսել ենք և լսել»։