3 Մեծ է Տերը և հույժ օրհնյալ, Եվ նրա մեծությանը չափ չկա։
3 Տե՛ր, ի՞նչ է մարդը, որ նրան ճանաչես, և մարդու որդին, որ նրան ուշադրություն դարձնես։
Այն ո՞ր մահկանացուն է անարատ եղել, կամ այն ո՞ր կանանցածինն է արդար լինելու։
Եվ ի՞նչ է մարդը, որ դու այդքան մեծարում ես նրան, ու այդքան ուշադրություն դարձնում նրա վրա,
Երկինքը տեսնեմ՝ գործը մատներիդ, Աստղերն ու լուսինը, որ դո՛ւ հաստատեցիր։
Ո՞վ է մարդը, որ հիշում ես նրան, Կամ մարդու որդին, որ այցի գաս նրան։
Դադարե՛ք հույս դնել այն մարդու վրա, որի շունչը ռունգերի մեջ է, որովհետև ի՞նչ արժեք պիտի ունենա նա։
Մեկը վկայում է մի տեղ և ասում է. Մարդն ի՞նչ է, որ հիշես նրան, կամ մարդու որդին ի՞նչ է, որ հոգածություն ցուցաբերես նրա հանդեպ։