7 Նա ինքն է Տերը՝ մեր Աստվածը. Նրա իրավունքները ողջ երկրում են։
7 Քո սաստելուց նրանք փախչում են, քո որոտի ձայնից հետ են գնում սարսափած։
Աստված հիշեց Նոյին և նրա հետ տապանում գտնվող բոլոր գազաններին, բոլոր անասուններին, բոլոր թռչուններին և քամի ուղարկեց երկրի վրա, և ջուրը հանդարտվեց։
Որովհետև հագեցրեց քաղցած հոգիները Եվ բարությամբ լիացրեց կարոտյալ հոգիները։
Բերանիս խոսքերը թող հաճելի լինեն քեզ, Եվ սրտիս խորհուրդներն ամեն ժամ քո առջև լինեն, Տե՜ր, Օգնակա՛ն իմ և փրկի՛չ իմ։
Իրենց սրտերում փորձեցին Աստծուն՝ Կերակուր խնդրելով իրենց անձերի համար։
երբ զորացնում էր վերին ամպերը, երբ աղբյուրներ էր հաստատում երկնքի ներքո։
Արթնանալով՝ Հիսուսը սաստեց հողմին և ասաց լճին. «Դադարի՛ր, լռի՛ր»։ Հողմը դադարեց, ու կատարյալ հանդարտություն եղավ։