9 Տերն իսպառ չի բարկանում և ոխ չի պահում հավիտյան։
9 Որովհետև հացի պես մոխիր եմ ուտում և խմելիքս խառնում եմ արտասուքիս հետ
Կերակուրիցս առաջ հեծությունը հասավ. արցունքներով ու ահով ընկճված եմ,
Ուղարկի՛ր, Տե՜ր, քո լույսն ու ճշմարտությունը, Որ առաջնորդեն ինձ և հանեն Դեպի քո սուրբ լեռը և քո բնակության հարկերը։
Այս է օրենքն Իսրայելի և պատվերը Հակոբի Աստծու։
Իմացի՛ր, նրանց սիրտը մոխիր է, և նրանք մոլորված են, նրանցից ոչ ոք չի կարող փրկել նրանց հոգիները. տեսնում եք, բայց չեք ասում, թե՝ «Խաբեություն է մեր ձեռքերի մեջ»։
Դուք, որ Գեթում եք, մի՛ մեծախոսեք, և դուք, որ Ակկարոնում եք, մի՛ նորոգեք խայտառակությունը տան մեջ. գլխի հո՛ղ եղեք ձեր բնակավայրի համար։
Կլիզեն հողը, ինչպես օձերը, որ սողում են երկրի վրա, կխռովվեն իրենց պաշարման մեջ և կզարհուրեն Տիրոջից՝ մեր Աստծուց, և կվախենան քեզնից։