8 Քահանային, որ ողջակեզի կարգ է կատարում, պատկանում է ողջակեզի մորթին։
8 Որևէ մեկի ողջակեզը մատուցող քահանային թող պատկանի ողջակիզվող անասունի մորթը։
Եվ Տերը՝ Աստված, Ադամի ու նրա կնոջ համար կաշվե հագուստներ պատրաստեց և հագցրեց նրանց։
Զվարակի միսը, մորթին ու փորոտիքը թող այրեն բանակատեղիից դուրս։ Այդ զոհաբերությունը մեղքերի համար է։
Ողջակեզը թող քերթեն և անդամահատեն։
Արջառի մորթը, նրա ամբողջ մարմինը գլխի ու ոտքերի, փորոտիքի հետ՝
Ինչպես մեղքի զոհի պարագայում է, նույնը և հանցանքինն է։ Միևնույն օրենքն է երկուսի համար էլ։ Պատկանում է քահանային, որը կատարում է քավության կարգը։
Թոնրում պատրաստվող ամեն մի զոհ, ինչպես նաև կասկարայի կամ տապակի մեջ պատրաստվող ամեն մի զոհ, թող պատկանի այն քահանային, որ կատարում է այդ կարգը,
Երինջը թող այրեն նրա առջև. դրա մորթը, միսն ու արյունը թող այրեն իր աղտեղիքի հետ։
Զգեստավորվե՛ք Տեր Հիսուս Քրիստոսով և մարմնի մասին հոգ մի՛ տարեք՝ ցանկությունները գոհացնելու համար։
և թող բաժին ստանա՝ անկախ իր հայրական տանը ստացած եկամուտից»։