ՂԵՎՏԱԿԱՆ 6:18 - Նոր Էջմիածին Աստվածաշունչ

¹⁸ «Խոսի՛ր Ահարոնի ու նրա որդիների հետ՝ ասելով. “Մեղքի համար զոհ մատուցելու կարգն այս է. մեղքի զոհը թող մորթեն այնտեղ, որտեղ ողջակեզի զոհն են մորթում՝ Տիրոջ առջև։ Դա սրբությունների սրբություն զոհ է։

Նոր վերանայված Արարատ Աստվածաշունչ

¹⁸ Ահարոնի զավակների բոլոր արուները թող ուտեն դրանից։ Տիրոջ զոհաբերություններից սա հավիտենական օրենք թող լինի ձեր սերունդների մեջ։ Ով դիպչի դրանց, կսրբանա”»։

ՂԵՎՏԱԿԱՆ 6:18 Խաչաձեւ Հղումներ

ԵԼՔ 29:37

Յոթ օր կմաքրես և կսրբագործես զոհասեղանը, որպեսզի զոհասեղանը լինի սրբագույն։ Զոհասեղանին դիպչող ամեն ոք կսրբվի»։

ՂԵՎՏԱԿԱՆ 3:17

Հավիտենական օրենք թող լինի ձեր սերունդների համար, որտեղ էլ բնակվելիս լինեք. ճարպ և արյուն երբեք չուտեք»։

ՂԵՎՏԱԿԱՆ 4:24

Նա իր ձեռքը թող դնի նոխազի գլխին, թող այն մորթեն Տիրոջ առջև՝ այնտեղ, որտեղ ողջակեզներն են մորթում, քանի որ սա մեղքի զոհ է։

ՂԵՎՏԱԿԱՆ 4:3

եթե օծված քահանայապետը մեղանչի՝ ժողովրդին հանցավոր դարձնելով, իր գործած մեղքը քավելու համար նա Տիրոջը առանց արատի մի արջառ թող մատուցի։

ՂԵՎՏԱԿԱՆ 4:33

Իր ձեռքը թող դնի մեղքի զոհի գլխին, ապա թող մորթեն այն այնտեղ, որտեղ ողջակեզներն են մորթում։

ՂԵՎՏԱԿԱՆ 6:10

Այն թթխմորով չպիտի եփվի։ Ինձ հատկացված ընծայի այդ մասը ես իրենց տվեցի։ Դրանք սրբությունների սրբություն են՝ լինի այդ մեղքի զոհ, թե հանցանքների զոհ։

ՂԵՎՏԱԿԱՆ 6:19

Զոհ մատուցող քահանան պետք է ուտի այն։ Այն պետք է ուտել սուրբ վայրում՝ Վկայության խորանի բակում։

ՂԵՎՏԱԿԱՆ 7:6

Քահանայական դասի բոլոր արուները թող ուտեն դրանից. սուրբ վայրում թող ուտեն, քանի որ դա սրբությունների սրբություն զոհ է։

ԹՎԵՐ 18:10

Ամենասուրբ տեղում կուտեք դրանք. ով արու է, կարող է ուտել այն. միայն դու և քո արու զավակները, և քեզ համար դրանք սուրբ պիտի լինեն։

ԹՎԵՐ 18:8

Տերն ասաց Ահարոնին. «Ահա ես ձեզ հանձնեցի ինձ նվիրաբերված ընծաների պահպանությունը. Իսրայելի որդիների՝ ինձ նվիրած ամեն ինչ իբրև պարգև տալիս եմ քեզ ու քո հետնորդներին, և սա թող հավիտենական օրենք լինի։

Ա Կորնթացիներին 9:13

Չգիտե՞ք, որ նրանք, որ տաճարում են պաշտոնավարում, տաճարից էլ կերակրվում են, և նրանք, որ սեղանին են սպասավորում, սեղանից էլ վայելում են։

Ա Պետրոս 1:16

քանի որ գրված է. «Դուք սուրբ պիտի լինեք, որովհետև ես էլ սուրբ եմ» (Ղևտ. 11.44-45, 19.2)։

Ա Պետրոս 2:9

Բայց դուք ընտիր ցեղ եք, թագավորություն, քահանայություն, սուրբ ազգ, Աստծու սեփական ժողովուրդ, որպեսզի հռչակեք նրա առաքինությունները, որ ձեզ խավարից իր սքանչելի լույսին կանչեց։