քահանան թող զննի այն, և եթե վերքն ավելի խորն է, քան մաշկը, և դրա վրայի մազը վերածվել է խարտյաշ աղվամազի, ապա քահանան նրան թող անմաքուր համարի, քանի որ այդ գոնջությունը գլխի բորոտություն է, կամ կզակի բորոտություն։
Քահանան յոթերորդ օրը վերքը թող զննի և տեսնելով, որ սափրելուց հետո վերքը մաշկի վրա չի տարածվել, և գոնջացած մասն ավելի խորը չէ, քան մաշկը, նրան մաքուր թող համարի, և իր զգեստները լվանալով՝ մաքուր թող համարվի։