4 Բայց ով գործ է անում, նրա վարձը որպես շնորհ չի դիտվում, այլ որպես պարտք։
4 Բայց ով գործ է անում, վարձը նրան շնորհ չի համարվում, այլ պարտք։
Իսկ եթե շնորհով է, այլևս գործերով չէ, այլապես շնորհն այլևս շնորհ չի լինի։
Ինչո՞ւ. որովհետև հիմնվեց ոչ թե հավատի, այլ Օրենքի գործերի վրա, քանի որ նրանք գայթակղության քարի վրա սայթաքեցին,
կամ ո՞վ նրան փոխ տվեց, որ նրանից փոխարենը հետ վերցնի (Հոբ 41.11)»։
բայց ձրի արդարացվում են նրա շնորհով, Քրիստոս Հիսուսով իրագործված փրկության միջոցով։