ՀՈՎՀԱՆՆԵՍ 10:31 - Նոր Էջմիածին Աստվածաշունչ

³¹ Հրեաները դարձյալ քարեր վերցրին, որ նրան քարկոծեն։

Նոր վերանայված Արարատ Աստվածաշունչ

³¹ Հրեաները դարձյալ քարեր վերցրին, որ նրան քարկոծեն։

ՀՈՎՀԱՆՆԵՍ 10:31 Խաչաձեւ Հղումներ

ԵԼՔ 17:4

Եվ Մովսեսն աղաղակեց Տիրոջը՝ ասելով. «Ի՞նչ անեմ այս ժողովրդին։ Քիչ էլ մնա՝ ինձ կքարկոծեն»։

Մատթեոս 12:14

Իսկ փարիսեցիները դուրս եկան և խորհրդակցեցին նրա դեմ, թե ինչպե՛ս կորստյան մատնեն նրան։

Մատթեոս 21:35

Մշակներն էլ բռնեցին նրա ծառաներին. մեկին տանջեցին, մեկին սպանեցին, մեկին էլ քարկոծեցին։

Մատթեոս 23:35

որպեսզի ձեզ վրա ընկնի երկրի վրա թափված ամեն արդար արյան մեղքը՝ արդար Աբելի արյունից մինչև Բարաքիայի որդու՝ Զաքարիայի արյունը, որին սպանեցիք տաճարի ու զոհասեղանի միջև։

ՀՈՎՀԱՆՆԵՍ 1:19

Հովհաննեսի վկայությունն այս է. երբ հրեաները Երուսաղեմից քահանաներ ու ղևտացիներ ուղարկեցին նրա մոտ, որպեսզի հարցնեն նրան՝ դու ո՞վ ես,

ՀՈՎՀԱՆՆԵՍ 10:24

Հրեաները նրա շուրջը հավաքվեցին ու ասացին. «Մինչև ե՞րբ մեր հոգին պիտի հանես. եթե դու ես Քրիստոսը, համարձակ ասա՛ մեզ»։

ՀՈՎՀԱՆՆԵՍ 10:32

Հիսուսը պատասխանեց նրանց. «Բազում բարի գործեր ցույց տվեցի ձեզ իմ Հորից. դրանցից ո՞ր մեկի համար եք ինձ քարկոծում»։

ՀՈՎՀԱՆՆԵՍ 11:8

Աշակերտները նրան ասացին. «Ռաբբի՛, հրեաները դեռ քիչ ժամանակ առաջ ուզում էին քարկոծել քեզ, իսկ դու նորից այնտե՞ղ ես գնում»։

ՀՈՎՀԱՆՆԵՍ 5:18

Դրա համար հրեաներն առավել ևս ուզում էին նրան սպանել, որովհետև ոչ միայն չէր պահում շաբաթը, այլ նաև Աստծուն իր Հայրն էր կոչում և իր անձն Աստծուն հավասար էր դասում։

ՀՈՎՀԱՆՆԵՍ 8:59

Նրանք քարեր վերցրին, որ նետեն նրա վրա, բայց Հիսուսը խույս տվեց և տաճարից ելավ գնաց։

Գործք Առաքելոց 7:52

Ձեր հայրերը մարգարեներից որի՞ն չհալածեցին։ Եվ սպանեցին նրանց, ովքեր նախօրոք ավետեցին Արդարի գալստյան մասին, որի մատնիչներն ու սպանողները եղաք դուք այժմ,

Ա ԹԱԳԱՎՈՐՆԵՐԻ 30:6

Դավիթը մեծ տագնապի մեջ էր. ժողովուրդն ուզում էր նրան քարկոծել, որովհետև ամեն մեկի սիրտը կսկծում էր իր տղաների ու աղջիկների համար։