29 Եթե ամբարշտություն էի անում, ինչո՞ւ չմեռա։
29 Ես պիտի ամբարիշտ լինեմ, ուրեմն ինչո՞ւ զուր տեղը տանջվեմ։
Ու կասեմ. “Տե՛ր, մի՛ սովորեցրու ինձ, որ ամբարիշտ լինեմ”. և ինչո՞ւ դատեցիր այսպես ինձ։
Գիտես, որ երբեք չեմ ամբարշտացել, բայց ո՞վ ինձ կազատի քո ձեռքից։
Եվ հիմա գիտեմ, որ հանդգնությամբ հասել եք վրաս։
Մեղադրանքներ է բարդել ինձ վրա Աստված ու ինձ հակառակորդ համարել։
Եթե արդար էլ լինեմ, բերանս ամբարիշտ կդառնա, անարատ լինեմ, կամակոր կդիտվեմ։
Դրա համար եմ ասել. “Բարկությունը կործանում է մեծին ու հզորին”։
Դու հաստատեցիր ծովը քո զորությամբ, Դու խորտակեցիր վիշապների գլուխները ջրերի վրա։
Դու ասացիր. “Անմեղ եմ, թող նրա բարկությունն ինձնից հեռանա”։ Ահավասիկ ես դատաստան եմ տեսնելու քեզ հետ, որովհետև դու ասացիր՝ չմեղանչեցի։