21 լախտը՝ եղեգի։ Ծիծաղում է նա հրալից շարժման վրա։
21 Նրա շունչը կայծերն է վառում, և բոց է քլքլում նրա բերանից։
Նրան չի խոցում պղնձե աղեղը։ Ռմբաքարը նա խոտի տեղ է ընդունում,
Սուր տեգերը նրա համար նման են անկողնի։ Ծովի ամբողջ ոսկին նրա տակ՝ իբրև անհամար կավ։
Քանի որ քո ծառան պահպանում է դրանք, Պահպանելու վարձն էլ մեծ կլինի։
Տիրոջ օրենքներն անբիծ են Եվ դարձի են բերում հոգիները, Տիրոջ վկայությունը ճշմարիտ է Եվ իմաստուն է դարձնում մանուկներին։
Եվ արդ, մի՞թե ձեզ համար ևս նախատեսված է թագավորել։ Խոր ձորի մեջ փայտ է դիզված, մեծ փայտակույտն է բորբոքվել հրով. Տիրոջ զայրույթն է բորբոքված ծծմբով լի ձորի պես։
Խոտը չորանում է, նրա ծաղիկը թափվում է, որովհետև նրա վրա փչում է Տիրոջ շունչը։ Արդարև, իմ այս ժողովուրդը նման է խոտի։ Խոտը չորանում է, ծաղիկը թափվում,
Նրա երեսի առջևից խոսք կգնա և նրա հետևից դեպի դաշտերը կելնի։