32 Ձեռքերով լույսն է ծածկել ու հրահանգ տվել, թե դա ե՛րբ պետք է լինի։
32 Նա իր ձեռքերում կայծակն է ծածկում և այն դեպի նշանակետն ուղղում։
Երբ բազում օրեր ո՛չ արև և ո՛չ էլ աստղեր էին երևում, փոթորիկն էլ նույն սաստկությամբ շարունակվում էր. մեր փրկության ամեն հույս վերացավ։
Հո՛ւր և կարկո՛ւտ, ձյո՛ւն և սառո՛ւյց, Հո՛ղմ և մրրի՛կ, որ նրա խոսքն եք կատարում։
Միայնակ ստեղծեց մեծ լուսատուները, Որովհետև հավերժ է նրա ողորմությունը։
Ավելի ցանկալի են ոսկուց Եվ թանկագին քարերի բազմությունից, Քաղցր են մեղրի խորիսխից։
Գիտենք, որ Աստված հաստատել է իր գործերը. լույսն է ստեղծել խավարի մեջ։
իսկ ինքը դարձնելու է շրջանակները։ Ուր կամեցել, տնօրինել է դրանց գործը և այն ամենը, ինչ կհրամայի նրանց։ Սրանք երկրի վրա կարգված են իր կողմից՝
Նա, ով պահում է երեսն իր գահի, փռում է վրան իր մառախուղը։
խիտ ամպերը ցիրուցան է անելու։ Մեգը ցրելու է նրա լույսը,
Շանթեր կարձակե՞ս, ու կսլանա՞ն դրանք. և կասե՞ն քեզ, թե ի՛նչ է սա։
Բերանիս խոսքերը թող հաճելի լինեն քեզ, Եվ սրտիս խորհուրդներն ամեն ժամ քո առջև լինեն, Տե՜ր, Օգնակա՛ն իմ և փրկի՛չ իմ։