34 Սրտով իմաստունները լսեցին այս, խելացի մարդը լսեց այս.
34 Իմաստուններն ինձ կասեն, նույնպես և գիտուն մարդը, որ ինձ լսում է.
Դրա համար էլ, սրտո՛վ հանճարեղներ, ի՛նձ լսեք։ Այնպես թող չլինի, որ ես ամբարշտություն անեմ Տիրոջ հանդեպ ու Ամենակալի առաջ աղմկեմ, թե արդար եմ։
Իսկ եթե չես խրատվել, սա՛ էլ լսիր, ակա՛նջ դիր խոսքիս ու բառերիս։
«Ո՛վ իմաստուններ, լսե՛ք ինձ, և դուք՝ հանճարեղնե՛ր, ակա՛նջ դրեք.
Մի՞թե մեկը քեզնից դա պահանջելու է, որ մերժում ես։ Դու ես ընտրել, ոչ թե ես, իսկ եթե մի բան գիտես, ասա՛։
«Բայց Հոբն իմաստությամբ չխոսեց, և նրա խոսքերը խելացի չեն»։
Արդ, մենք մեզ համար ատյան ընտրենք ու մեր մեջ իմանանք, թե ի՛նչն է բարի։
Խոսում եմ իբրև գիտակից մարդկանց հետ։ Ինքնե՛րդ դատեք, թե ի՛նչ եմ ասում։