33 Ապա թե ոչ, դու ինձ լսի՛ր, կտրի՛ր ձայնդ, և քեզ իմաստությունը կուսուցանեմ»։
33 Եթե չունես, ի՛նձ լսիր, լռի՛ր, ու թող ես քեզ իմաստություն սովորեցնեմ»։
Ինձ վրա հարձակվեցին չարի վկաները. Հարցնում էին իմ չիմացածից։
Պարզամիտնե՛ր, իմացե՛ք խորագիտություն, ո՛վ անխրատներ, խրա՛տ դրեք ձեր սրտերում,
Մեր Աստված գալու է հայտնապես, Եվ մեր Աստվածը չի լռելու։ Նրա առջև հուր պիտի բորբոքվի, Եվ նրա շուրջը՝ սաստիկ մրրիկ։
Սուրբ է սիրտն իմ խոսքերով, և իմ շուրթերի իմաստությունը հստակորեն կիմացվի։
Եթե բան ունես, պատասխա՛ն տուր ինձ, քանի որ ուզում եմ, որ արդարանաս։
Եղիուսը նորից խոսեց ու ասաց.
Բարու փոխարեն ինձ չար հատուցեցին, Որոշեցին ինձ անժառանգ թողնել մարդկանց մեջ։