31 Ակա՛նջ դիր, Հո՛բ, լսի՛ր ինձ, կտրի՛ր ձայնդ, ու ես կխոսեմ։
31 Ակա՛նջ դիր, Հո՛բ, լսի՛ր ինձ, լո՛ւռ կաց, ու թող ես խոսեմ։
«Մինչև ե՞րբ դադար չես առնելու. հանդարտվի՛ր, որ մենք էլ խոսենք։
ակա՛նջ դրեք իմ խոսքերին. կասեմ ի լուր ամենքիդ, մինչև որ քննեք խոսքերս,
«Ակա՛նջ դրեք, ակա՛նջ դրեք խոսքերիս։ Երանի չլիներ ձեզանից եկած մխիթարանքը։
Լսե՛ք իմ բերանի փաստարկները և ակա՛նջ դրեք շրթունքներիս դատաստանին։
Հոգիս փրկել է մահից, և կյանքս լույսի մեջ օրհնելու է նրան։
Եթե բան ունես, պատասխա՛ն տուր ինձ, քանի որ ուզում եմ, որ արդարանաս։
Իսկ ո՞վ մնաց Տիրոջ խորհրդի մեջ, ո՞վ լսեց ու անսաց նրա խոսքին։ Ո՞վ լսեց ու ականջ դրեց իմ խոսքին»։