8 Ոմանցով զմայլվեցիր ու նրանց բնակեցրիր երկրի վրա։
8 Երկիրն ուժեղ մարդունն էր, և պատվավորն էր այնտեղ բնակվում։
Գերության է ուղարկում քահանաներին ու կործանում է երկրի հզորներին։
Պիտի ակնածե՞ք։ Դուք ինքներդ ձեզ դատավո՛ր եղեք։
չէի ամաչում ես բազմությունից, որ նրա առաջ չասեի դրանք, եթե աղքատին ես դատարկ փեշով դուրս արեցի դռնից.
քանի որ մատնվում են ամբարիշտի ձեռքը։ Նա փակել է դատավորների աչքերը. եթե նա չէ այդ անողը, ապա ո՞վ է։
հիսնապետին և սքանչելի խորհրդականին, իմաստուն ճարտարապետին և խելամիտ ունկնդիրին։
Եվ այնպես պիտի լինի, որ կեղծավորաբար այս ժողովրդին երանի տվող մոլորյալները պիտի մոլորեցնեն նրան, որպեսզի կուլ տան։
Իրենց ձեռքերը պատրաստ են չարության։ Իշխանը պահանջում է, և դատավորը խաղաղության խոսքեր է ասում ըստ իր անձի ցանկության։