2 Ով որպես ծաղիկ էր ծաղկել, թափվեց ու ընկավ, փախավ իբրև ստվեր. հաստատ չի մնա։
2 Ծաղկի պես ծլում և թառամում է, ստվերի պես փախչում է, չի մնում։
Մենք պանդուխտ ենք քո առջև և օտարական, ինչպես մեր բոլոր հայրերը։ Մեր օրերը երկրի վրա ստվերի են նման, և մնայուն ոչ մի բան չունենք։
Խակ պտուղի պես վաղաժամ է քաղվելու. ձիթենու ծաղկի պես ցած է թափվելու,
և առավոտից մինչև երեկո չեն դիմանա։ Քանի որ իրենք իրենց չէին կարող օգնել, կորան։
Մենք երեկվան ենք պատկանում և բան չենք իմանում. մեր կյանքը ստվեր է երկրի վրա։
Այլ որքան բարձր է երկինքը երկրից, Այնքան զորացրեց Տերն իր ողորմությունն Իրենից երկյուղածների հանդեպ։
Որքան հեռու է արևելքն արևմուտքից, Այնքան հեռացրեց մեր անօրենությունները մեզնից։
Նա, որ քեզ տալիս է քո ցանկացած բարիքը Եվ քո մանկությունը նորոգում արծվի նման։
Սերնդեսերունդ պիտի գովեն քո գործերը Եվ պատմեն քո զորությունները։
Տե՜ր, քո սրտմտությամբ մի՛ հանդիմանիր ինձ Եվ մի՛ խրատիր ինձ քո բարկությամբ։
Երանելի է այն մարդը, որի հույսը Տիրոջ անունն է. Նա չնայեց ունայնության և սուտ մոլորության։
Զոհեր և պատարագներ չուզեցիր. լսողություն տվեցիր. Ողջակեզ և մեղքի համար զոհ չուզեցիր։
Բայց ամբարշտին բարություն պիտի չլինի. նա իր օրերը չպիտի երկարեցնի, այլ դրանք ստվերի նման պիտի լինեն, քանի որ երկյուղ չի կրում Աստծու ներկայությունից։
(Դուք, որ չգիտեք վաղվա մասին, ինչպիսի՞ն կլինի ձեր կյանքը, քանի որ մի ամպ է ձեր կյանքը, որ մի պահ երևում է և անհետանում)։
քանզի «ամեն մարմին նման է խոտի, և մարդու ամբողջ փառքը՝ խոտածաղկի. խոտը չորանում է, ծաղիկը՝ թափվում,