Այսպես է ասում Տերը՝ Աստված. «Սրանք են երկիրը ժառանգելու այն սահմանները, նաև այն հավելյալ բաժինը, որ ժառանգություն են թողնվելու իսրայելացիների տասներկու ցեղերին։
Հովսեփի որդիները երկու ցեղ էին՝ Մանասեն և Եփրեմը։ Ղևտացիներին երկրի մեջ բաժին չտրվեց, այլ միայն քաղաքներ՝ բնակվելու համար, և դրանց ագարակները՝ նրանց ոչխարների համար։
Եփրեմի որդիների սահմանները եղան ըստ իրենց տոհմերի, այսինքն՝ նրանց ժառանգության սահմանները եղան արևելքից Աստարովթը, Ադարը, մինչև Վերին Բեթորոնը և Գազերը.