ՀԵՍՈՒ 15:7 - Նոր Էջմիածին Աստվածաշունչ

⁷ Ապա սահմանը բարձրանում է Աքովրի ձորի չորրորդ մասով, հարավային կողմից իջնում է Գաղգաղ, որը Ադոմիմի մուտքի դիմացն է, հարավային կողմում։ Սահմանը հասնում է Արեգ աղբյուրի ջրին և վերջանում է Ռովգեղի աղբյուրի մոտ։

Նոր վերանայված Արարատ Աստվածաշունչ

⁷ Ապա այս սահմանը Աքորի ձորից բարձրանում է Դաբիր և հյուսիսային կողմից դառնում դեպի Գաղգաղա, որը այդ ձորի հարավային կողմում գտնվող Էդոմինի զառիվերի դիմացն է։ Սահմանն անցնում է Ենսամյուսի ջրերից և հասնում Ռոգելի աղբյուրը։

ՀԵՍՈՒ 15:7 Խաչաձեւ Հղումներ

Բ ԹԱԳԱՎՈՐՆԵՐԻ 17:17

Հովնաթանն ու Աքիմաասը Ռովգելի աղբյուրների մոտ էին, և մի աղախին գնաց ու նրանց պատմեց, որ գնան ու հայտնեն Դավիթ արքային, որովհետև իրենք չէին կարող քաղաք մտնել ու երևալ այնտեղ։

Գ ԹԱԳԱՎՈՐՆԵՐԻ 1:9

Մի օր Ադոնիան ոչխարներ, եզներ ու գառներ մորթեց Զոողեթի Քարի մոտ, որը Ռովգելի երկրի մոտ է։ Նա կանչեց իր բոլոր եղբայրներին՝ արքայի որդիներին, և Հուդայի երկրի բոլոր երևելիներին՝ արքայի ծառաներին,

ԵՍԱՅԻ 65:10

Անտառի մեջ պիտի լինեն հովիվների մակաղատեղերը, և Աքովրի ձորը պիտի դառնա նախիրների հանգստավայրն իմ ժողովրդի, որն ինձ է փնտրել։

ՈՎՍԵԵ 2:5

Մերկ կդարձնեմ նրան ու կդնեմ նրան իր ծննդյան օրերի նման. կդարձնեմ նրան անապատի պես, կվերածեմ նրան անջուր հողի և ծարավից կսպանեմ նրան։

ՀԵՍՈՒ 15:15

Քաղեբն այնտեղից գնաց Դաբիրի բնակիչների դեմ. Դաբիրի անունն առաջ Նամակների քաղաք էր։

ՀԵՍՈՒ 15:6

հասնում է Բեթագղա, անցնում հյուսիսով մինչև Բեթարաբա, բարձրանում է մինչև Ռուբենի որդիների Բեովն քարը։

ՀԵՍՈՒ 18:17

Հյուսիսից կտրում անցնում են Բեթսամյուսի աղբյուրը, գնում են Եդովմինի զառիվերի դիմացը գտնվող Գալիլովթ, իջնում են մինչև Ռուբենի որդու Բաան վեմը.

ՀԵՍՈՒ 4:19

Ժողովուրդը Հորդանան գետից դուրս եկավ առաջին ամսի տասներորդ օրը։ Իսրայելի որդիները բանակեցին Գաղգաղայում՝ Երիքովի արևելյան կողմում։

ՀԵՍՈՒ 7:24

Հեսուն, նրա հետ և ողջ Իսրայելը վերցրին Զարայի որդի Աքարին, նրա որդիներին և դուստրերին, նրա արջառներն ու էշերը, նրա բոլոր ոչխարները, նրա վրանը, նրա ամբողջ ունեցվածքը և բերեցին Աքովրի ձորը։

ՀԵՍՈՒ 7:26

և դիզեցին նրանց վրա մեծ քարակույտ, որ կա մինչև այսօր։ Եվ Տիրոջ սաստիկ բարկությունն իջավ։ Այդ պատճառով նա այն տեղը կոչեց Աքովրի ձոր, և այդպես է կոչվում մինչև այսօր։