Աբրահամը վաղ առավոտյան վեր կացավ, համետեց իր էշը, հետը վերցրեց երկու ծառաների և իր որդուն՝ Իսահակին, ողջակեզի համար փայտ կոտրեց և ճանապարհ ընկավ։ Եկավ այն տեղը, որ Աստված ասել էր նրան։
«Հե՛տ դարձիր և իմ ժողովրդի առաջնորդ Եզեկիային ասա՛. “Այսպես է ասում Տերը՝ քո նախնի Դավթի Աստվածը. “Լսեցի քո աղոթքը և տեսա քո արտասուքը։ Ես ահա պիտի բժշկեմ քեզ, երրորդ օրը պիտի գաս Տիրոջ տունը,
Նրան ասացին. «Եբրայեցիների Աստվածը մեզ կանչել է իր մոտ։ Արդ, դեպի անապատ երեք օրվա ճանապարհ ունենք գնալու, որպեսզի զոհ մատուցենք Տիրոջը՝ մեր Աստծուն, այլապես մեզ մահ կամ սպանություն կարող է պատահել»։
Երբ մեկնեցին Տիրոջ լեռից, երեք օրվա ճանապարհ անցան։ Այդ երեք օրերի ընթացքում Տիրոջ Ուխտի տապանակը գնում էր առջևից՝ նրանց համար հանգստանալու տեղ գտնելու նպատակով։
Մաքուր մարդը երրորդ ու յոթերորդ օրերն անմաքուր մարդու վրա ջուր թող ցանի, և նա յոթերորդ օրը մաքուր թող համարվի։ Նա թող լվանա իր հագուստները, իր մարմինը լվանա ջրով և մինչև երեկո անմաքուր համարվի։
“Ձեզ համար պաշա՛ր պատրաստեք, որովհետև երեք օրից հետո դուք պիտի անցնեք Հորդանան գետը՝ մտնելու և տիրելու այն երկիրը, որ Տերը՝ ձեր հայրերի Աստվածը, տալու է ձեզ որպես ժառանգություն”»։