Եբրայեցիներին 12:7 - Նոր Էջմիածին Աստվածաշունչ

⁷ Թե խրատին համբերող եք, Աստված ձեզ կմոտենա իբրև որդիների։ Ո՞րն է այն որդին, որին հայրը չի խրատում։

Նոր վերանայված Արարատ Աստվածաշունչ

⁷ Եթե խրատին համբերեք, Աստված ձեզ հետ իբրև որդիների կվարվի։ Ո՞ր որդու հայրը չի խրատում։

Եբրայեցիներին 12:7 Խաչաձեւ Հղումներ

Բ ԹԱԳԱՎՈՐՆԵՐԻ 7:14

Հայր պիտի լինեմ նրան, և նա ինձ որդի պիտի լինի, և եթե նա անիրավություն գործի, պիտի հանդիմանեմ նրան ու խրատեմ մարդկանց գործածած գավազանով և մարդկային տանջանքներով։

Գ ԹԱԳԱՎՈՐՆԵՐԻ 1:6

Հայրը նրան երբեք որևէ բան չէր արգելել՝ ասելով՝ «Ինչո՞ւ այդ արեցիր»։ Նա գեղեցկատես էր ու ծնվել էր Աբեսաղոմից հետո։

ԱՌԱԿՆԵՐ 13:24

Ով խնայում է իր գավազանը, ատում է իր որդուն. իսկ ով սիրում է որդուն, խնամքով է խրատում։

ԱՌԱԿՆԵՐ 19:18

Խրատի՛ր որդուդ, քանզի այդպես քեզ բարի հույս կլինի, հոգուդ մեջ մի՛ առ նրա հակառակությունը. եթե նրան գավազանով հարվածես, չի մեռնի, բայց նրա հոգին կփրկես մահից։

ԱՌԱԿՆԵՐ 22:15

Անմտությունը բորբոքված է երիտասարդի սրտում. գավազանն ու խրատը հեռու են նրանից։

ԱՌԱԿՆԵՐ 29:15

Ծեծն ու կշտամբանքն իմաստություն են տալիս. մոլորված երեխան ամոթով է թողնելու իր ծնողներին։

ԱՌԱԿՆԵՐ 29:17

Խրատի՛ր որդուդ, և քեզ հանգիստ կպարգևի և քո հոգուն զարդ պիտի դառնա։

Գործք Առաքելոց 14:22

աշակերտածների սրտերը ամրացնելով և հորդորելով, որ հաստատուն մնան հավատի մեջ։ Եվ ասում էին. «Բազում նեղություններ կրելո՛վ մենք պետք է մտնենք Աստծու արքայությունը»։

Ա Կորնթացիներին 11:32

Իսկ եթե պատժվում ենք Տիրոջ կողմից, ապա խրատվում ենք, որ աշխարհի հետ չդատապարտվենք։

Բ ՕՐԵՆՔ 8:5

Հոգուդ մեջ պիտի համոզվես, որ ինչպես մարդ խրատում է իր որդուն, այնպես էլ Տերը՝ քո Աստվածը, խրատեց քեզ։

Ա ԹԱԳԱՎՈՐՆԵՐԻ 2:29

Ինչո՞ւ ես ժպիրհ աչքով նայում իմ խնկերին ու զոհերին և ինձանից ավելի ես փառավորում քո որդիներին՝ թույլ տալով, որ նրանք ուտեն Իսրայելի մատուցած բոլոր զոհերի երախայրիքը”։

Ա ԹԱԳԱՎՈՐՆԵՐԻ 2:34

Թող քեզ նշան լինի այս բանը, որ գալու է քո երկու որդիների՝ Օփնիի և Փենեեսի գլխին. նրանք երկուսն էլ նույն օրն են մեռնելու։

Ա ԹԱԳԱՎՈՐՆԵՐԻ 3:13

Ինչպես ասել եմ իրեն, իր որդիների գործած անօրենությունների համար մինչև վերջ իր սերնդից վրեժ պիտի լուծեմ, որովհետև իր որդիներն Աստծուն անարգում էին, իսկ նա նրանց չէր հանդիմանում։