Սողոմոնը տարեկան երեք անգամ ողջակեզներ ու խաղաղության զոհեր էր մատուցում այն զոհասեղանի վրա, որը Տիրոջ համար էր կառուցել, և Տիրոջ առջև խունկ էր ծխում։ Նա ավարտեց տան կառուցումը։
որի վրա, ամենօրյա կարգի համաձայն, ըստ Մովսեսի պատվիրանների, ողջակեզ պիտի մատուցվեր շաբաթ օրերին, ամսվա սկզբին ու տարեկան երեք տոներին՝ Բաղարջակերաց տոնին, Շաբաթների տոնին և Տաղավարահարաց տոնին։
Իսկ երբ երկրի ժողովուրդը տոներին մտնի Տիրոջ առաջ երկրպագելու, ով հյուսիսային դռնով մտնի, հարավային դռնով դուրս կգա, իսկ ով հարավային դռնով մտնի, հյուսիսային դռնով դուրս կգա։ Չի վերադառնա այն դռնով, որով մտել էր, այլ հակառակ դռնով դուրս կգա։
Տարին երեք անգամ՝ Բաղարջակերաց տոնին, Շաբաթների տոնին և Տաղավարահարաց տոնին, քո արուները պետք է կանգնեն Տիրոջ՝ քո Աստծու առջև այն վայրում, որ կընտրի Տերը։ Ոչ ոք Տիրոջ՝ քո Աստծու առջև դատարկաձեռն չպետք է երևա,
Այդ մարդը տարեցտարի ելնում էր իր Արիմաթեմ քաղաքից, գնում էր Սելով՝ Տիրոջը՝ Զորությունների Աստծուն երկրպագելու և զոհ մատուցելու։ Այնտեղ Տիրոջ քահանաներն էին Հեղին և նրա երկու որդիները՝ Օփնին ու Փենեեսը։