13 Ես ինքս լսեցի, որ անիվները «Գեղգեղ» անունով էին կոչվում։
13 Ինչ վերաբերում է անիվներին, ականջներում նրանք կոչվեցին «Մրրիկ»։
Եվ ահա երկրի վրա՝ չորս կենդանի էակների հետևից, յուրաքանչյուր կողմում մի անիվ էի տեսնում. անիվների կերպարանքն ու դրանց շինվածքը ոսկեքարի տեսքն ունեին։
Նրանց և՛ ամբողջ մարմինները, և՛ ձեռքերը, և՛ թևերը, ինչպես նաև անիվները լի էին աչքերով. չորս անիվներն էլ շուրջանակի լի էին աչքերով։
Քերովբեներից ամեն մեկը չորս դեմք ուներ. մեկի դեմքը՝ քերովբեի, երկրորդինը՝ մարդու, երրորդինը՝ առյուծի, իսկ չորրորդինը՝ արծվի։
Եվ այն մարդուն, որ պատմուճան էր հագել, ասաց. «Մտի՛ր այդ անիվների միջև, որ քերովբեների տակ են, բուռդ լցրո՛ւ այդ քերովբեների միջև եղող կրակե ածուխներով ու շա՛ղ տուր քաղաքի վրա»։ Եվ իմ աչքի առաջ նա մտավ։