17 Նրանք իրենց դեմքերի չորս ուղղությամբ էլ գնում էին ու հետ չէին դառնում իրենց թիկունքով։
17 Երբ գնում էին, դեպի իրենց չորս կողմը գնալիս չէին դառնում։
այդպես էլ պիտի լինի իմ խոսքը, որ ելնում է իմ բերանից. նա դատարկ չի վերադառնալու, մինչև որ չկատարի այն, ինչ կամենում եմ ես։ Պիտի հեշտացնեմ քո ճանապարհները, որպեսզի իմ հրահանգներն էլ դու պահպանես։
Եվ յուրաքանչյուրն իր դեմքի ուղղությամբ էր գնում. դեպի ո՛ր կողմը հողմն էր փչում, նրանք այն կողմն էլ գնում էին և գնալիս հետ չէին դառնում։
Նրանց թևերի տակ, նրանց չորս կողմերում, մարդկային ձեռքեր կային։ Նրանք չորսն էլ երեսներ ու թևեր ունեին։ Նրանք խառնված թևակցում էին միմյանց։
Գնալիս երեսները հետ չէին դարձնում. յուրաքանչյուրն իր դեմքի ուղղությամբ էր գնում։