8 Ով պատիվ է տալիս անմիտին, նման է մարդու, որ քար է դնում պարսատիկի մեջ։
8 Ինչպես քարը պարսատիկի մեջ ամրացնողն է, այնպես էլ՝ անմիտին պատիվ տվողը։
Անզգամին վայել չէ փափկակեցությունը, ոչ էլ ծառային, երբ նա սկսի հպարտությամբ տիրել։
Ինչպես ցողը՝ ամռանը, և անձրևը՝ հունձի ժամանակ, այնպես էլ հարգի չէ պատիվը անզգամին։
Խափանի՛ր անմիտի ոտքի ընթացքը և նրա բերանի առակը։
Հարբեցողի ձեռքերը լի են փշով, իսկ ծառայությունը անմիտի ձեռքերում է։
Ծառան, որ թագավոր է դառնում, անմիտը, որ կշտանում է հացով,