25 Անմիտ որդին հոր բարկությունն է և ցավ է իր ծնողների համար։
25 Անմիտ որդին տրտմություն է իր հոր համար և դառնություն՝ իրեն ծննդաբերողի համար։
Արքան խռովվեց, բարձրացավ դարպասի վերնատունը և ողբալով այս էր ասում. «Որդի՜ս, Աբեսաղո՜մ, Աբեսաղո՜մ, որդյա՜կ իմ, երանի՜ ես մեռնեի քո փոխարեն, ես մեռնեի քո փոխարեն։ Աբեսաղո՜մ, որդյա՜կ իմ, որդյա՜կ իմ Աբեսաղոմ»։
Իմաստուն որդին ուրախացնում է հորը, անմիտ որդին տրտմություն է մոր համար։
Իմաստուն որդին ուրախացնում է հորը, անմիտ որդին արհամարհում է մորը։
Անմիտի սիրտը ցավ է իր մարմնի անդամներին։ Անխրատ որդու համար հայրը չի կարող ուրախ լինել, իսկ իմաստուն որդին ուրախացնում է իր մորը։
Անմիտ որդին հոր ամոթն է։ Ընդունելի չէ պոռնիկի վարձով կատարված ուխտը։
Քո հայրն ու մայրը թող ուրախ լինեն քեզ համար, և թող խնդա, ով ծնել է քեզ։
Ծեծն ու կշտամբանքն իմաստություն են տալիս. մոլորված երեխան ամոթով է թողնելու իր ծնողներին։