39 Պատանյակը ոչինչ չգիտեր, և միայն Հովնաթանն ու Դավիթը գիտեին այդ բանը։
39 Բայց տղան ոչինչ չգիտեր, միայն Հովնաթանն ու Դավիթը գիտեին այդ բանը։
Հովնաթանը կանչեց պատանյակի հետևից՝ ասելով. «Նետը քեզնից այն կողմ է»։ Ապա Հովնաթանը պատանյակի հետևից կանչեց. «Շտա՛պ արի, մի՛ կանգնիր»։ Հովնաթանի պատանին նետերը հավաքեց ու բերեց իր տիրոջը։
Հովնաթանն իր զենքերը տվեց պատանյակին՝ ասելով նրան. «Գնա մտի՛ր քաղաք»։