6 أَقَا يِنِّي يخدّْمن س ڒْخَاضَر نْسن ذِي ثْمسْڒَايِين ن طَّبِيعَا ثَعفَّانْت نْسن اَتَاف اَذ مّْثن. وَلَكِن يِنِّي يخدّْمن س ڒْخَاضَر نْسن ذِي ثْمسْڒَايِين ن اَرُّوْح اَتَاف اَذ دَّرن، أَغَارْسن يِيڒِي ڒهْنَا.
تِيجّغ-اَوم ڒهْنَا، تِيشّغ-اَوم ڒهْنَا ينُو. وَار ذَاوم ث تِيشّغ شَا اَم ث تِيشّ دُّنشْت. ئِتْخصَّا ؤُڒَاون نْوم وَا تْخيِّيقن وَار تݣّْوْذن شَا.
ئِنْدق-د عِيْسَى ينَّا-ٱس: "نش ذ اَبْرِيذ، نش ذ لْحَقِيقَا، نش ذ ثُوْذَارْث. وَار د يتِيس ؤُڒَا ذ يجّن غَار بَابَا إِلَّا زَّايي.
سمْغَار-اَيِي ڒخُّو اَكِذش آ بَابَا س لْعَظَمَا نِّي تُوْغَا غَارِي وَامِي دْجِيغ اَكِذش قْبڒ مَا ٱذ تِيڒِي دُّنشْت.
وَلَكِن، ݣّث ڒحْوَايج ن سِيذِيثْنغ عِيْسَى لْمَسِيح. وَار رهَّام شَا اَك طَّبِيعَا ثَعفَّانْت نْوم، وَار تْسعَّافث شَا شّهَاوَاث نّس.
لِأَنَّا ڒْمُلْك ن أَربِّـي نتَّا وَار يدْجِي شَا س مَشَّا نِغ ذ ثِيسسِّي؛ نتَّا س ؤُمْصْڒَاح اَك أَربِّـي ذ ڒهْنَا ذ ڒفْرَاحث س اَرُّوْح يقدّْسن.
إِذن فَا وَامِي ذَانغ يسمْصْڒَاح أَربِّـي اَكِذس س لْإِيمَان نّغ اَقَانغ ذِي ڒهْنَا اَك أَربِّـي خ وفُوْس ن سِيذِيثْنغ عِيْسَى لْمَسِيح.
نشِّين نْمصْڒَاح اَك أَربِّـي س ڒْموْث ن مِّيس وَامِي تُوْغَانغ نشِّين عَاذ ذ ڒْعَذْيَان نّس. ڒخُّو وَامِي كِذس نْمصْڒَاح، أُو لَابُد زَّايس إِي غَا ننْجم س ثُوْذَارْث نّس!
ذِي ڒْوقْث نِّي، ثِمسْڒَايِين نِّي مَا ذَايْسنْت شَان نّْفَع مِينْزِي ڒخُّو تْسذْحَام؟ وَالُو، لِأَنَّا ثِمسْڒَايِين نِّي تَاوِينْت غَار ڒْموْث.
أَقَا اَخدْجس ن ڒْمُعْصِيّث نتَّا ذ ڒْموْث، وَلَكِن لْهَادِيَا ن أَربِّـي نتَّاث ذ ثُوْذَارْث ن ڒبْدَا ذِي سِيذِيثْنغ عِيْسَى لْمَسِيح.
لِأَنَّا ڒْمُعْصِيّث ثُوْفَا ذَايِي لْفُرْصَا س ڒُوْصِيّث-أَ ثشْمث-اَيِي أُو عَاوذ زَّايس زِي ڒُوْصِيّث-أَ ثْنغ-اَيِي.
لِأَنَّا قْبڒ وَامِي تُوْغَا نْتݣّ اَرَّاي إِ طَّبِيعَا ثَعفَّانْت نّغ، اَرْنِينْت ذَايْنغ شّهَاوَاث ثِعفَّانِين عْلَاحْسَاب مِين ذَانغ ثنَّا شَّرِيعَا، خدّْمنْت شّهَاوَاث نِّي ذِي دَّات نّغ أُوْشَا نْتَارو ڒخْذَايم يتَاوِين غَار ڒْموْث.
لِأَنَّا كنِّيو مڒَا تݣّم اَرَّاي إِ طَّبِيعَا ثَعفَّانْت نْوم، أَذ تمّْثم. مڒَا ثْنقّم ڒفْعَاير ن دَّات نْوم س اَرُّوْح ن أَربِّـي، أَذ تدَّرم.
ثُمَّا أَربِّـي نتَّا يتْوَاڒَان مِين يدْجَان ذݣ وُوْڒَاون ن بْنَاذم، ئِسّن مِين يتخْس اَرُّوْح يقدّْسن. لِأَنَّا اَرُّوْح عْلَاحْسَاب ڒْخَاضَر ن أَربِّـي يتْطَلَاب خ ڒْمُوْمِنِين صَّالِحِين.
أَقَا ڒْخَاضَر يخدّْمن ذِي ثْمسْڒَايِين ن طَّبِيعَا ثَعفَّانْت ن بْنَاذم يتْعَرَّاض أَربِّـي. وَار يتْطِيعِي شَا شَّرِيعَا ن أَربِّـي، أُو ذ صَّح وَار يزمَّر شَا.
فَا مِين د يتَارو أَرُّوْح يقدّْسن؟ ئِتَارو-د ڒمْحِبّث ذ ڒفْرَاحث ذ ڒهْنَا ذ تَّاسِع ن ڒْخَاضَر ذ ڒْخِير ذ وُوْڒ اَشمْڒَاڒ ذ بْنَاذم ذِي يدْجَا تِّقث
ونِّي إِي غَا يزرْعن مِين ثخْس طَّبِيعَا ثَعفَّانْت نّس اَزَّايس يمْجَار مِين يفنَّان. ونِّي إِي غَا يزرْعن مِين يخس أَرُّوْح يقدّْسن اَزَّايس يمْجَار ثُوْذَارْث ن ڒبْدَا.