9 نشِّين نسّن قَا لْمَسِيح يكَّر-د زِي ڒْموْث، عمَّارْص اَذ يمّث عَاوذ. وَار تْغِيمِي ڒْموْث اَخَاس ثْحكّم.
إِنَّمَا، زِي زْمَان ن آدَم اَڒ زْمَان ن مُوْسَى ثْحكّم ڒْموْث خ يِوذَان ؤُڒَا خ يِنِّي وَار يعْصِين شَا اَمشْنَاو ڒْمُعْصِيّث ن آدَم، أُو نتَّا ذ ڒْمِثَال ن بْنَاذم إِي د غَا يَاسن.
لِأَنَّا وَامِي يمُّوْث، ئِمُّوْث يجّن ن ثْوَاڒَا وَاهَا إِ ڒبْدَا إِ مِين يدْجَان ذ ڒْمُعْصِيّث. ثُوْذَارْث نّس يدَّر ڒخُّو، يدَّر-يت إِ أَربِّـي.
أَقَا ڒْمُعْصِيّث وَار ثقِّيم شَا اَذ تحْكم خَاوم لِأَنَّا وَار ثدْجِيم شَا سْوَادَّاي ن وفُوْس ن شَّرِيعَا، أَقَاوم سْوَادَّاي ن اَرْضَا ن أَربِّـي.
فَلِهَذَا وَامِي نتْوَاطهَّار اَكِذس س وَامَان، يعْنِي نتْوَانْضڒ اَكِذس ذِي ڒْموْث. مَايمِّي؟ حمَا مَامّش د يكَّر لْمَسِيح زِي ڒْموْث س لْعَظَمَا ن أَربِّـي بَابَاثْنغ، أَمنِّي ؤُڒَا ذ نشِّين اَقَا أَ نْعِيش ذݣ يِجّن ن ثُوْذَارْث ذ جْذِيذ.
يعْنِي مَاشِي عْلَاحْسَاب يجّن ن ڒُوْصِيّث خ ڒجْذُوْذ نّس زِي شَّرِيعَا إِي ث يَارِّين ذ ڒفْقِي؛ لَّا، نتَّا ذ ڒفْقِي عْلَاحْسَاب جّْهذ ن ثُوْذَارْث نّس عمَّارْص اَذ تفْنَا.
خ مَانَايَا يِنِّي زَّايس يتْقَارَّابن غَار أَربِّـي يزمَّر عِيْسَى اَثن يسنْجم إِ ڒبْدَا. مَايمِّي؟ لِأَنَّا نتَّا يدَّر إِ ڒبْدَا اَذَايْسن يتْشَفَاع.
نش ذ ونِّي يدَّرن. تُوْغَا مُّوْثغ، ڒخُّو نش دَّرغ إِ ڒبْدَا ن ڒبْدَاث. غَارِي ڒمْفَاتَاح ن ڒْموْث ذ لْأَخِرَا.