6 لَّا، عمَّارْص! مَعْلِيك اَمنِّي، مَامّش غَا يݣّ أَربِّـي اَذ يحَاسب دُّنشْت-أَ؟
مَايمِّي؟ أَربِّـي يزمّم يجّن ن نْهَار إِي ذِي غَا يحَاسب مَارَّا يوْذَان س ڒْحَقّ خ وفُوْس ن بْنَاذم نِّي إِݣ يخْضَر. يُوْشَا-ٱسن دَّلِيل إِ مَارَّا يوْذَان خ مَانَايَا وَامِي ثِيذ يسكَّر زِي ڒْموْث."
ئِقَّار لْإِنْجِيل إِي زِي تْحدَّاثغ: مَانَايَا اَذ يِيڒِي ذِي نْهَار نِّي خْمِي غَا يحَاسب أَربِّـي خ وفُوْس ن عِيْسَى لْمَسِيح مَارَّا مِين ينُوْفَّرن ذݣ وُوْڒَاون ن يِوذَان.
أَذ د يَاس نتَّا س يِيخف نّس اَذ ينغ يخمَّاسن نِّي مَارَّا، أَذ يجّ اَمَرْجع نِّي وضِيڒ إِ ينّغْنِي." وَامِي سْڒِين إِ مَانَايَا نَّان: "أَربِّـي يسْتَر!"
عمَّارْص! ڒَاحقَّاش أَربِّـي يقّار لْحَقِيقَا وَاخَّا يوْذَان مَارَّا سْخرِّيقن. مَامّش يقَّار لْكِتَاب: <أَوَاڒن نّش اَذ يڒِين صحَّان، شك اَذ تْربْحذ خْمِي غَا تْوَاحكْمذ.>
إِذن، مَا أَ نسْبطّڒ شَّرِيعَا س لإِيمَان-أَ؟ عمَّارْص! لَّا، نشِّين نتْحَامَا شَّرِيعَا.