13 إِذن زِي سَّا اَڒ ثْسَاونْت يتْخصَّا-يَانغ أُو لَابُد وَار نتْعيِّيب شَا خ وَايَاوْيَا؛ لَّا، ئِتْخصَّا-كنِّيو اَذ تْفكَّرم مْلِيح حمَا وَار ثْغطّْڒم شَا يجّن وُوْمَاثْوم نِغ اَث تسْفشْڒم.
وَار نسْرُوْسِي وَالُو ذݣ وبْرِيذ إِ حَدّ بَاش اَث نغْضڒ حمَا وَار تِيفن بُو ڒْعِيب ذِي ڒْخذْمث نّغ.
آي أَيثْمَا، وَار قَّارث بُو ڒْبَاطڒ خ وَايَاوْيَا. مِينْزِي ونِّي يقَّارن ڒْبَاطڒ خ وُوْمَاس نِغ يتْعيَّاب-يث، أَتَاف يقَّار ڒْبَاطڒ خ شَّرِيعَا يتْعيَّاب-يت. خْمِي تْعيَّابذ شَّرِيعَا اَتَاف شك وَار زَّايس ثخدّْمذ شَا؛ لَّا، أَتَاف شك ذ ڒْقَاضِي نّس وَاهَا.
كنِّيو، مَايمِّي وَار تْميِّيزم شَا س يِيخف نْوم مِين يدْجَان ذ ڒْحَقّ؟
وَار تْعيَّابم حَدّ حمَا وَار كنِّيو يتْعيِّيب شَا أَربِّـي.
آي اَيثْمَا، تتَّارغ زَّايْوم اَذ تحْضَام يخف نْوم زݣ يِنِّي يفرّْقن ڒْمُوْمِنِين خ وَايَاوْيَا تݣّن-اَوم مِين يسفْشِيڒن، يعْنِي ضد ثْغُوْرِي نِّي إِي ثْڒمْذم كنِّيو. بعّْذث خَاسن خ يِيْنَا.
إِيوَا شك مَايمِّي تْعيَّابذ ؤُمَاش؟ شك مَايمِّي ثْسحْقَرذ ؤُمَاش؟ نشِّين مَارَّا أَ نْبدّ زَّاث إِ لْعَرْش ن أَربِّـي مَانِي إِي غَا نتْوَاحْكم.
نتَّا، مڒَا شدّن يجّن ن وزْرُو ن ثْسِيرْث س وسْغُوْن غَار يِيرِي نّس اَث نْضَرن ذِي ڒبْحَر، أَتَاف حْسن إِ نتَّا زِي مڒَا يُوْوِي يجّن زݣ يمزْيَانن-أَ غار ڒْمُعْصِيّث.
وَلَكِن عيّْبغ خَاش شَان ثْمسْڒَايِين وَامِي اَكِذش شَان يوْذَان إِي تْبَاعن تَّعْلِيم ن بَلْعَام. نتَّا تُوْغَا يسْڒمَاذ-اَس إ بَارَاك مَامّش غا يݣّ ثَخْشبْث إِ اَيث-إِسْرَائِيل بَاش اَذ شّن دْبِيحث يتْقدَّامن إِ لْأَصْنَام اَذ فسْذن.
يعْنِي تݣّم س وُوْذمَاون اَك وَايَاوْيَا تْميَّازم جَار يِوْذَان س لأَفْكَار ثِعفَّانِين.
حكْمث س يِيخف نْوم. مَا مَعْقُوْل ثَمْغَارْث اَذ تࢲَّادْجْ إِ أَربِّـي بْڒَا مَا ٱذ تغْمس إِ وزدْجِيف نّس؟
وَار غطّْڒث حَدّ وَاخَّا نِثْنِي ذ يسْرَائِيْلِيْين نِغ ذ ييُوْنَانِيْين نِغ ذ جْمَاعث ن ڒْمُوْمِنِين ن أَربِّـي.
شك مِين ثعْنِيذ بَاش اَذ تْعيّْبذ اَخدَّام ن مِيدّن؟ ئِنْجح نِغ وَار ينْجِيح، وَانِيتَا ذ شّْغڒ ن سِيذس. أُو ذ صَّح نتَّا اَذ ينْجح لِأَنَّا سِيذِي أَربِّـي يزمَّر اَث يسنْجح.
يَا تَمَارَا ن يِوْذَان خ سَّبَاب ن ثْمسْڒَايِين يتَاوِين غَار ڒْمُعْصِيّث. ثِمسْڒَايِين نِّي اَذ د اَسنْت، وَلَكِن يَا تَمَارَا ن بْنَاذم نِّي إِݣ يتݣّن مَانَاينِّي!
وَلَكِن عِيْسَى ينقْڒب-د غَار بُطْرُس ينَّا-ٱس: "أَݣّْوج خَافِي غَار ذفَّار آ شِّيطَان! شك اَم يِجّن ن وزْرُو ذݣ وبْرِيذ ينُو تْنقْڒَاذغ ذَايس. شك وَار تْفكَّرذ شَا اَمشْنَاو أَربِّـي؛ لَّا، شك تْفكَّرذ اَمشْنَاو بْنَاذم."
وَلَكِن ونِّي يتخْسن ؤُمَاس اَتَاف نتَّا يتْعِيش ذِي نُّوْر اَتَاف وَار غَارس مِين ث غَا يغضْڒن.
إِذن، خْسغ ثَاجَّاڒِين ثِمزْيَانِين اَذ مڒْشنْت اَذ د جّنْت يحنْجِيرن اَذ سُوْݣُوْرنْت ثَدَّارْث نْسنْت مْلِيح وَار تجِّينْت بُو شَان لْفُرْصَا إِ ڒْعَذُو اَخَاسنْت يسِّيوڒ س ڒْعِيب.
حمَا اَذ تِيخْضَرم مِين يدْجَان ذ اَصبْحَان حمَا اَذ تِيڒِيم ثصْفَام بْڒَا ڒْعِيب غَار نْهَار ن لْمَسِيح.
لِأَنَّا ڒمْحِبّث ن لْمَسِيح تْسَيْطَر خَانغ وَامِي نسّن يجّن يمُّوْث عْلَاحْسَاب مَارَّا يوْذَان. فَلِهَاذَا ڒْموْث نّس ذ ڒْموْث ن مَارَّا يوْذَان.
ئِقَّار نَّبِي دَاود: <أَذ يذْوڒ ڒْعِيذ نْسن ذ ثَخْشبْث ذ لْفخّ، ذ اَزْرُو إِي ذِي تْنقْڒَاظن، أَخَاس شّن اَعْمُوْذ.
ونِّي يتْوَاڒَان مَارَّا لْمَكْلَا حَلَال يتْخصَّا-يَاس وَار يسحْقِير شَا ونِّي وَار يتتّن شَا. عَاوذ ونِّي وَار يتتّن شَا يتْخصَّا-يَاس وَار يتْعيِّيب شَا خ ونِّي يتْوَاڒَان لْمَكْلَا مَارَّا حَلَال لِأَنَّا أَربِّـي يقْبڒ-يث.