39 ئِبعّذ خَاسن عَاوذ يتَّار إِ أَربِّـي اَمشْنَاو اَمزْوَارُو.
تَّارغ-اَس إِ سِيذِيثْنغ ثْڒَاثَا ن ثْوَاڒَاثِين بَاش اَخَافِي يسْبعّذ مَانَايَا.
وَار تْࢲَادْجَام شَا س وَاوَاڒن وَار غَارْسن بُو ڒْمَعْنَا اَمشْنَاو مَامّش تݣّن ڒݣْنُوْس. حسّْبن مڒَا قَّارن اَوَاڒن اَطَّاس، أَتَاف أَربِّـي اَذَاسن يسْتَاجب.
ئِسِّيوڒ اَكِذْسن عِيْسَى س يِجّن ن ڒْمَعْنَا بَاش اَذ سّْنن بلِّي يتْخصَّا-يَاسن اَذ تْࢲَادْجن ڒبْدَا وَار تِيحْڒن شَا.
إِڒِيم عْلَابَال ࢲَّادْجم حمَا وَار تِيذْفم شَا ذِي ڒمْحَاين. ؤُڒ ن بْنَاذم يوْجذ وَلَكِن دَّات نّس ثضْعف."
ئِذْوڒ-د عَاوذ غَارْسن يُوْفِي-ثن طّْصن ڒَاحقَّاش يغلّب خَاسن يِضص. نِثْنِي عَاوذ وَار ؤُفِين مِين ذَاس غَا ينِين.
ذݣ وُوْسَّان نِّي إِي ذِي تُوْغَا يدَّر عِيْسَى ذِي ثْمُوْرْث-أَ، ئِتْࢲَادْجَا يتْڒَاغَا خ أَربِّـي س جّْهذ أُو س يمطَّاون يتتَّار-اَس إِ ونِّي يزمَّرن اَث يسنْجم زِي ڒْموْث. أَربِّـي يتْصنَّاط-اَس وَامِي عِيْسَى يتݣّْوذ زَّايس.