36 غَارْوم اَذ د يَاس عْلَاغَفْلَا اَكنِّيو يَاف ثطّْصم!
ئِذْوڒ-د عَاوذ غَارْسن يُوْفِي-ثن طّْصن ڒَاحقَّاش يغلّب خَاسن يِضص. نِثْنِي عَاوذ وَار ؤُفِين مِين ذَاس غَا ينِين.
مَا ثخْسم اَذ تشّم ؤُڒ نْوم؟ حْضَاث يخف نْوم زِي لْمَدّْلَا ن سّكْرَا ذ وَاطَّاس ن شّْرب ذ ڒهْمُوْم ن دُّنشْت-أَ. قَا اَذ د يَاس نْهَار نِّي اَنݣَّارُو عْلَاغَفْلَا اَم يِجّن ن ثخْشفْث.
ئِعْظڒ مُوْڒَاي وَار د يُوْسِي شَا، نِثنْتِي ؤُحْڒنْت طّْصنْت مَارَّا إِذْسنْت.
ئِذْوڒ غَار يمحْضَارن-أَ يُوْفِي-ثن طّْصن، ينَّا-ٱس إِ بُطْرُس: "مَا تطّْصذ آ سِمْعَان؟ مَا وَار ثْزمَّرذ شَا اَكِذِي ثْفَاقذ وَاخَّا ذ يجّن ن ثْسَعَّات وَاهَا؟
مِينْزِي ذ نُّوْر إِي د يسْمظْهَارن مَارَّا. خ مَانَايَا يقَّار لْكِتَاب: <فَاق شك آ ونِّي يتطّْصن كَّار-د زِي ڒْموْث، أَخَاك يشعْشع لْمَسِيح س نُّوْر نّس.>
وَامِي يكمّڒ ثْࢲَادْجِيث نّس، ئِذْوڒ غَار يمحْضَارن نّس يُوْفِي-ثن طّْصن س لْحُزن.