20 مَعْلِيك سِيذِي أَربِّـي وَار يسنْقِيس شَا ذِي ڒِيَّام نِّي ن تَمَارَا-يَا إِي د غَا يَاسن، أَتَاف وَار ينجّم ؤُڒَا ذ يجّن. خ سَّبَاب ن يِنِّي يخْضَر أَربِّـي، أَتَاف اَذ يسنْقس ڒِيَّام نِّي إِي د غَا يَاسن.
مَعْلِيك سِيذِي أَربِّـي وَار يسنْقِيس شَا ذِي ڒِيَّام نِّي ن تَمَارَا-يَا إِي د غَا يَاسن، أَتَاف وَار ينجّم ؤُڒَا ذ يجّن. خ سَّبَاب ن يِنِّي يخْضَر أَربِّـي، أَتَاف اَذ يسنْقس ڒِيَّام نِّي إِي د غَا يَاسن.
ذِي ڒْوقْث نِّي اَتَاف اَذ توْقع يجّن ن تَمَارَا ذ ثَمقّْرَانْت إِي وَار يوْقِيعن عمَّارْص زݣ وَامِي ثدْجَا دُّنشْت-أَ إِي د يخْڒق أَربِّـي اَڒ ڒخُّو، أُو عمَّارْص اَذ توْقع عَاوذ.
سّنِّي مڒَا ينَّا-ٱوم شَان يِجّن: خْزَرم! أَقَاث ذَانِيتَا لْمَسِيح! نِغ، أَقَاث ذِيهَا! وَار ث تَامْنم شَا.