21 عَاوذ ينَّا-ٱس يج ومحْضَار نّس: "آ سِيذِي، سَمح-اَيِي ذ اَمزْوَارُو اَذ رَاحغ اَذ نضْڒغ بَابَا."
أُو مَارَّا يِنِّي يسمّْحن ذِي ثُوْذْرِين نْسن نِغ ذِي أَيثْمَاس نِغ ذِي سُوْيْثْمَاس نِغ ذِي بَابَاس ذ يمَّاس نِغ ذِي ثَارْوَا نْسن نِغ ذݣ يمَرْجعِيون نْسن خ سَّبَاب ينُو نش، أَتَاف اَغَارْسن ثِيڒِي مِيَّا ن ثْسقَّار كْتَار، أَذ وَرْثن ثُوْذَارْث ن ڒبْدَا.
ينَّا-ٱس عِيْسَى: "ؤُشَّانن غَارْسن يفْرَان نْسن، ئِجْضَاض غَارْسن ڒَعْوَاش نْسن، وَلَكِن مِّيس ن بْنَاذم وَار غَارس ؤُڒَا ذ مَانِي غَا يسُوْمّث اَزدْجِيف نّس."
ينَّا-ٱس عِيْسَى: "ذْفَار-اَيِي-د." ينَّا-ٱس: "يِنِّي يمُّوْثن اجّ-يثن اَذ نضْڒن يمْتِّينن نْسن."
خ مَانَاينِّي، زِي سَّا اَڒ ثْسَاونْت نشِّين وَار نْخزَّر شَا ذِي حَدّ عْلَاحْسَاب ڒَعْقڒ ن دُّنشْت-أَ. وَاخَّا نْخزَّر قْبڒ ذِي لْمَسِيح عْلَاحْسَاب ڒَعْقڒ ن دُّنشْت-أَ، ڒخُّو وَار ث نتْوِيڒِي شَا اَمنِّي.