2 وَامِي يࢲُوْمّ عِيْسَى اَرْبعِين يُوْم جَار دْجِيَاڒِي ذ وُوْسَّان يُوْسَا-ٱس-د جُّوْع.
ئِكَّا ذِنِّي اَرْبعِين يُوْم يتْجرَّاب-يث إِبْڒِيس. ذݣ وُوْسَّان نِّي وَار يشِّي وَالُو. وَامِي كمّْڒن وُوْسَّان نِّي يدْجُوْز.
ذِنِّي اَنُو ن يَعْقُوْب. وَامِي عِيْسَى يُوْحڒ س وبْرِيذ اَݣ ؤُزْين ن نْهَار، ئِقِّيم غَار وَانُو نِّي ن يَعْقُوْب.
ثِيوشَّا نّس تفّْغن زِي بَيْت عَنْيَا، عِيْسَى يدْجُوْز.
غَار صْبَاح زِيش يݣَعّذ عِيْسَى غَار ثنْدِينْت، نتَّا يدْجُوْز.
ڒَاحقَّاش ثُوْفِيم-اَيِي دْجُوْزغ ثْسّشم-اَيِي. ثُوْفِيم-اَيِي فُّوْذغ ثْسسّْوم-اَيِي. ثُوْفِيم-اَيِي ذ اَغْرِيب ثْسزْذْغم-اَيِي.
ڒَاحقَّاش ثُوْفِيم-اَيِي دْجُوْزغ، وَار ذَايِي ثْسشّم شَا. ثُوْفِيم-اَيِي فُّوْذغ، وَار ذَايِي ثْسسّْوم شَا.