36 قِّيمن ذِنِّي حْضَان-ث.
أَعَسْكَارِي نِّي اَمقّْرَان ن اَرُّوْمَانُوْس ذ يِنِّي اَكِذس يحطَّان عِيْسَى ࢲْرِين زِّينْزَال نِّي ذ مِين يوقْعن، ݣّْوْذن اَطَّاس نَّان: "وَانِيتَا ذ مِّيس ن أَربِّـي ذ صَّح!"
بِيلَاطُس يذْهش وَامِي يسْڒَا عِيْسَى ذغْيَا يمُّوْث. ئِڒَاغَا-د خ وعَسْكَارِي نِّي اَمقّْرَان ينَّا-ٱس مَا يمُّوْث مَا عَاذ؟
ئِجّن ن وعَسْكَارِي ذ اَمقّْرَان ن اَرُّوْمَانُوْس يبدّ ذِنِّي زَّاثس يࢲْرَا ڒْموْث إِݣ يݣَّا عِيْسَى ينَّا: "أَثرَّاس-أَ ذ صَّح ذ مِّيس ن أَربِّـي."
غَار وزدْجِيف نّس ݣِّين-اَس يجّن ن ثڒْوِيحْت ثُوْرَا ذَايس تُّهْمَا نِّي يقَّارن: "وَانِيتَا ذ عِيْسَى، أَزدْجِيذ ن أَيث-إِسْرَائِيل."