43 ئِذْوڒ-د عَاوذ غَارْسن يُوْفِي-ثن طّْصن ڒَاحقَّاش يغلّب خَاسن يِيضص.
وَلَكِن بُطْرُس ذ يِنِّي اَكِذس تطّْصن تْنُوْدُّوْمن س يِيضص، وَامِي فَاقن مْلِيح ثُمَّا ؤُفِين لْعَظَمَا ن عِيْسَى، أَكِذس ثْنَاين ن يرْيَازن بدّن.
لَابُد اَذ يطَاع كُڒ يجّن إِ صْحَاب ن ڒْمخْزن لِأَنَّا وَار يدْجِي بُو ڒْمخْزن إِلَّا ونِّي د يكِّين زِي أَربِّـي. أُو يِنِّي يحكّْمن ذ أَربِّـي إِي ثن يݣِّين.
ذِنِّي يجّن ن وحنْجِير قَّارن-اَس يُوْتِكُوْس يقِّيم نتَّا خ ثنْهَارْث ن ثْبُوْرْجَات. يڒْهَا بُوْلُس يتمْهَارْوَاض، أَحنْجِير نِّي يطّف-يث يِضص يغلّب خَاس يِيضص نِّي أُوْشَا يوْضَا زِي ثْڒَاثَا ن طّْبَقَاث اَڒ ثْمُوْرْث ؤُفِين-ث يمُّوْث.
ئِبعّذ خَاسن ثْوَاڒَا وِيس ثْنَاين، ئِتَّار إِ أَربِّـي ينَّا: "آ بَابَا، مڒَا ڒْكَاس-أَ ن ڒَعْذَاب وَار خَافِي ثسْبعّْذذ شَا سْوِيغ-ث، أَتَاف اَذ يِيڒِي مِين يخس ڒْخَاضَر نّش."
ئِبعّذ خَاسن عَاوذ، يࢲُّودْج ثْوَاڒَا وِيس ثْڒَاثَا ينَّا مَامش ينَّا قْبڒ.