13 أَقَا تسْڒَام ڒْحَقّ: مڒَا يُوْفِي-ث، أَتَاف اَزَّايس يفَرح كْتَار زِي مِين غَا يفَرح خ تسْعَا أُو تسْعِين نِّي وَار يودَّارن شَا!
نْهَار ن لْحِيسَاب أَربِّـي وَار يرحّم شَا ونِّي وَار يرحّْمن شَا؛ أَرَّحْمث ثْغدْجب لْحِيسَاب.
مِين ذَاوم يمظْهَارن؟ ئِجّن غَارس مِيَّا ن يحُوْڒِيْين. مڒَا يودَّر-اَس يجّن زَّايسن، أَتَاف اَذ يجّ تسْعَا أُو تسْعِين ذݣ وذْرَار اَذ يرَاح اَذ يرْزُو خ ونِّي يودَّارن.
أَمنِّي ؤُڒَا ذ بَابَاثْوم يدْجَان ذݣ وجنَّا وَار يخس ؤُڒَا ذ يجّن زݣ يمزْيَانن-أَ اَذ يودَّر.
وَار ثْفَرّح شَا زِي شَّرّْ، ثْفَرّح زِي لْحَقِيقَا.