31 تْعجّْبن يِوْذَان نِّي وَامِي ࢲْرِين يزيْنُوْنن سَّاوَاڒن، ئِنشْرُوْفن ݣنْفَان، ئِزحَّافن ݣُّوْرن، ئِضَرْغَاڒن تْوَاڒَان. كَّرن حمْذن أَربِّـي ن أَيث-إِسْرَائِيل.
وَامِي ࢲْرِين يِوذَان مَانَاينِّي، ݣّْوْذن حمْذن أَربِّـي خ سُّلْطَا إِي ذَاسن يتِيشّ إِ يِوْذَان.
ڒخْدّنِّي يبْذَا يتْوَاڒَا، ئِذْفَار عِيْسَى يسمْغَار أَربِّـي. وَامِي ࢲْرِين يِوْذَان نِّي مِين يوقْعن، مَارَّا بْذَان حمّْذن أَربِّـي.
مَارَّا ݣّْوْذن سمْغَارن أَربِّـي نَّان: "ئِمظْهَار-د جَارَانغ يجّن ن نَّبِي ذ اَمقّْرَان. أَربِّـي يفْقذ شَّعْب نّس!"
شك فُوْس نّش نِغ ضَار نّش مڒَا يتْسبَّاب-اَش ذِي شَان ڒْمُعْصِيّث، قسّ-يث زَعْمَا نْضَر-يث. حْسن إِ شك اَذ تَاذْفذ جّنّث س يِجّن ن وفُوْس نِغ س يِجّن ن وضَار زِي مڒَا قِّيمن غَارك ثْنَاين ن يفَاسّن نِغ ثْنَاين ن يضَارن اَذ تْمنْضَارذ ذِي ثْمسِّي إِي وَار يخسِّين شَا عمَّارْص.
وَامِي يسُوْفغ عِيْسَى جّنّ نِّي، يبْذَا وزيْنُوْن نِّي يسَّاوَاڒ. قِّيمن تْعجّْبن ڒْغَاشي نِّي نَّان: "عمَّارْص مَا يوْقع مَانَايَا ذِي ثْمُوْرْث ن أَيث-إِسْرَائِيل."
ڒَاغَان-د وِيس مَرّْثَاين إِ ورْيَاز نِّي تُوْغَا يدْجَان ذ اَضَرْغَاڒ نَّان-اَس: "إِيوَا حْمذ أَربِّـي شك! قَا نشِّين نسّن اَرْيَاز نِّي نتَّا ذ لْعَاصِي."
ئِذْوڒ-د وخدَّام نِّي غَار سِيذس يعَاوذ-اَس مِين يوقْعن. ڒخْدّنِّي يغْضب بَاب ن ثدَّارْث ينَّا-ٱس إِ وخدَّام نّس: فّغ ذغْيَا غَار شَّوَارِع ذ زْنَاقِي، سِيذف-د ڒْمُسَاكِين ذ ينشْرُوْفن ذ يضَرْغَاڒن ذ يزحَّافن.
لَّا، مڒَا ثݣِّيذ زَرّْدث عَرض خ ڒْمُسَاكِين ذ ينشْرُوْفن ذ يزحَّافن ذ يضَرْغَاڒن.
شك فُوس نّش مڒَا يتْسبَّاب-اَش ذِي شَان ڒفْضِيحث، قسّ-يث زَعْمَا. حْسن إِ شك اَذ تَاذْفذ جّنّث س يِجّن ن وفُوْس زِي مڒَا قِّيمن غَارك ثْنَاين ن يفَاسّن اَذ تْمنْضَارذ ذِي جَهنَّمَا غَار ثْمسِّي إِي وَار يخسِّين شَا عمَّارْص.
تْعجّْبن اَطَّاس نَّان: مَارَّا مِين يتݣّ ذ اَصبْحَان. ئِتَارَّا حتَّا ذ يذهْشُوْرن تسْڒَان، حتَّا ذ يزيْنُوْنن سَّاوَاڒن."
ڒخْدّنِّي يبدّ خ يضَارن نّس ييْسِي ثَاسُّوْث نّس يفّغ زَّاث إِ يِوْذَان مَارَّا. قِّيمن كُڒْشِي ذهّْشن حمّْذن أَربِّـي نَّان: "عمَّارْص مَا نࢲْرَا مَانَايَا يوْقع زِي قْبڒ."
ذِي ثمْزِيذَا ثَمقّْرَانْت قَارّْبن-د غَار عِيْسَى يضَرْغَاڒن ذ يزحَّافن أُوشَا يسْݣنْفَا-ثن.
وَامِي يسْڒَا عِيْسَى إِ مَانَاينِّي يتْعجّب اَطَّاس. ينَّا-ٱسن إِ يِنِّي ث يذْفَارن: "أَقَا تسْڒَام ڒْحَقّ: يِنِّي يدْجَان زِي أَيث-إِسْرَائِيل وَار ذَايْسن ؤُفِيغ بُو لْإِيمَان يمْغَر اَطَّاس اَم وَانِيتَا!
ذِي ڒْوقْث إِي ذِي رُوْحن، شَان يِوْذَان ؤُوِين-اَس-د إِ عِيْسَى يجّن ن ورْيَاز ذ اَزيْنُوْن ذَايس جّنّ.
ؤُسِين-د غَارس اَطَّاس ن ڒْغَاشِي. ؤُوِين-د اَكِذْسن يزحَّافن ذ يضَرْغَاڒن ذ يزيْنُوْنن ذ ينشْرُوْفن ذ وَاطَّاس ن يمهْڒَاش نّغْنِي. سرْسن-ثن غَار يضَارن نّس يسْݣنْفَا-ثن.