19 ڒَاحقَّاش زݣ وُوْڒ إِي زِي د تكَّانْت لْأَفْكَار ثِعفَّانِين ذ ثْمنْغِيْوْث ذ زّْنَا ذ لْفَسَاد ذ ثُوْكَّارْذَا ذ ࢲُّوْر ذ ڒْبَاطڒ.
تُوْب زِي شَّرّْ نّش، تَّار إِ سِيذِي أَربِّـي يمْكن اَذَاش يغْفَر مِين ثنْوِيذ ذݣ وُوْڒ نّش.
نش طَّبِيعَا ثَعفَّانْت ينُو سّْنغ وَار ذَايس ثزْذِيغ ؤُڒَا ذ يجّن ن ثْمسْڒَايْث ذ ثَصبْحَانْت. لِأَنَّا رزُّوْغ اَذ ݣّغ ثِمسْڒَايِين ثِصبْحَانِين، وَلَكِن وَار زمَّرغ اَثنْت ݣّغ.
عِيْسَى يسّن مِين تْفكَّرن ذِي ڒَعْقُوْڒَاث نْسن ينَّا-ٱسن: "مَايمِّي تْفكَّرم اَمُّو ذِي مِين وَار يحْڒِين؟
وَلَكِن نش قَّارغ-اَوم: مَارَّا ونِّي يخزَّرن غَار شَان ثمْغَارْث س وُوْڒ نّس، أَتَاف يتْوَاحْسَاب يزْنَا.
ذ ثِمسْڒَايِين-أَ إِݣ يتْحَارَّامن بْنَاذم، وَلَكِن مڒَا يشَّا س يفَاسّن بْڒَا مَا ثن يسِيرذ، أَتَاف وَار يتْحَارِّيم بُو بْنَاذم."