30 وَلَكِن يݣّْوذ وَامِي يࢲْرَا اَرِّيح يتْصُوْض س جّْهذ. ئِبْذَا يغَرّق، يسْنكَّر ثْغُويِّث ينَّا: "آ سِيذِي، عْثق-ٱيِي!"
إِڒِيم عْلَابَال ࢲَّادْجم حمَا وَار تِيذْفم شَا ذِي ڒمْحَاين. ؤُڒ ن بْنَاذم يوْجذ وَلَكِن دَّات نّس ثضْعف."
ينَّا-ٱس عِيْسَى: "أَرَاح-د!" ئِكَّر يهْوَا-د بُطْرُس زِي ثْغَرَّابُوْت يݣُّوْر خ يضَارن خ وَامَان غَار عِيْسَى.
ڒخْدّنِّي يُوْشَا-ٱس عِيْسَى فُوْس نّس يطّف-يث ينَّا-ٱس: "لْإِيمَان نّش ذ وقْلِيل وَاهَا، مَايمِّي إِي ذَايِي ثْشكّذ؟"